Gönül Kuruluşları: Vakıflar

Vakıf; hür, akıllı, ergenlik çağına gelmiş bir kimsenin, kendisinden faydalanılması mümkün olan menkul veya gayrimenkul mallarından bir kısmını veya tamamını, Allah’ın rızasını kazanmak niyeti ve amacıyla, toplumun herhangi bir ihtiyacını karşılamak üzere “ben bu malı edediyyen vakfettim” demek suretiyle tahsis etmesidir.

Bir kısım İslam hukukçuları ve bir kısım batılı bilim adamlarına göre, İslam vakıflarının dayanağı doğrudan doğruya İslam prensiplerine dayanmaktadır. Ayrıca bu alan üzerine araştırma yapmış olan kişiler vakfiyelerde yer alan şu ayetlere dikkat çekmektedirler.

“…Hayır, işlerine koşun…” (Bakara /148)

Canfeda Hatun vakfına ait bir çeşme

Canfeda Hatun vakfından bir belge (N.Galitekin'den)

Pertev Mehmet Paşa Camii

Pertev Paşa vakfından bir belge (N.Galitekin'den)

Pertev Paşa vakfına ait çeşme

Kaynakça

Ahmed Ziyauddin Gümüşhanevi, Ramuz’ul Ehadis, İstanbul, s.528

Kemal Seyithanoğlu, Doğuştan Günümüze Büyük İslam Tarihi, İstanbul, 1993, s.3

Sahih-i Buhari Tecridi Sarih Tercümesi, T.T.K Basımevi, Ankara, 1979 s.158

Mustafa Keten, ”Türk Vakıf Kültürü ve Yönetimi”, Vakıf ve Kültür, s.3Ankara, 1998, s.3

Sadi Bayram, “2000 Yılara Girerken Vakıflarımız “, Vakıf ve Kültür, s.2, Ankara, 1998, s.11

Nihat Baz, “Medeniyetin Vakfı Osmanlı”, Akit Gazetesi, 2000