Hükümetin bu yıl içinde üç konuda aldığı kararları sizlere hatırlatmak istiyorum.
Elektrik dağıtım şirketlerinin özelleştirmesi ihaleleri iptal edildi.
Daha önce atılan imzalara rağmen Rum gemilerinin Türk limanlarına girmesine izin verilmedi. Bu uğurda AB ile müzakerelerin belirli alanlarda dondurulmasını bile göze alındı.
Halk Bankasının yabancılara satılması projesi rafa kaldırıldı. Hem de yapılan hazırlıklar, firmalara yaptırılan masraflar ve hazırlıklara rağmen. Son anda bu bankanın %25 lik kısmının halka arzı kararı alındı.
Her üç kararın da ortak yönü bu projelerin gerçekleşmesinin seçimlerde iktidar partisine zararlı olabileceği görüşünden kaynaklanmasıydı.
Bu gerekçeyi düşünerek önceki bazı icraatı hatırlayarak şöyle sorular sorabilir miyiz?
Türk özel sektörünün ilk 500 kuruluşunun %50 den fazla bir kısmını teşkil eden şirketlerimizin, fabrikalarımızın, bankalarımızın ve bunların yanında limanlarımızın, hizmet sektöründeki diğer kuruluşlarımızın yabancıların kontrolüne girmesini sağlayan özelleştirmeler bu yıla kalsaydı yapılabilir miydi?
Kıbrıs’ta Annan Planı bu yıl görüşülseydi, Denktaş tasfiye edilip, yerine getirilen “yes be annem”cilere destek verilebilir miydi?
AB ile görüşmeler bu yılki seçim atmosferinde yapılsaydı, en hızlı AB’cilerin bile haysiyetini rencide edici tavır ve taleplere bu kadar taviz verilebilir miydi?
Yukarıda bahsettiğim üç kararla ilgili sorularımız da şöyle olsun:
Eğer seçimden sonra bu hükümet tekrar göreve gelirse elektrik dağıtım ihaleleri ile Halk Bankasının yabancılara satışı yapılmayacak mıdır? Hatta diğer varlıklarımızın da yabancılara satışı devam etmeyecek mi?
Yine seçimden sonra aynı hükümet devam ederse Türk limanlarına Rum gemileri girmeyecek, AB ile görüşmeler devam ederken sömürge ülkesi muamelesi görmeye devam etmeyecek miyiz?
Aynı varsayımla yani seçimden sonra aynı hükümet devam ederse “hepimiz ermeniyiz” diyenlerin mi sesi gür çıkacak, “hepimiz Türk’üz diyenlerin mi? 2011 yılına kadar “kurban olam ayına yıldızına” sözünü hatırlayacaklar mı?
Sözünü ettiğim kararların hangisinin doğru olduğu ayrı bir tartışma konusudur. Bu yazının konusu seçilenlerin halkın taleplerine olan saygısını değerlendirmekle sınırlı. Benzer davranışlar geçmiş bazı hükümetler döneminde de görüldü. Tabii ki bu durum mevcut hükümete bir mazeret teşkil etmeyecektir.
Demokrasilerin fazileti hükümetlerin halka hesap verme korkusu ve halk çoğunluğunun menfaatlerine uygun davranma gayesi içinde çalışmaya zorlanmasıdır.
Görüldüğü gibi hükümetin bu yıldan önceki kararları ile seçime bir yıldan az bir zaman kaldığı için, bu yılın kararları arasında ciddi farklar bulunmaktadır. Bu yıl seçim endişesi ile alınan kararlar da geçicidir ve seçimlerden sonra tekrar değişecektir.
Esasında halkın ne istediği veya neyi istemediği bilinmektedir. Seçime uzun zaman varken halkın taleplerine aykırı ve halka hesap verme duygusundan uzak karar alınabilirken, seçimlere aylar kala halka hesap verme korkusunun alınan kararların belirleyicisi olduğu görülüyor. Dört senedir icraatlarını destekleyenlerin “halk dalkavukluğu” dedikleri kararlar alınabiliyor.
Şimdi size ÖSS’ye hazırlık sorularına benzeterek, bir seçime hazırlık sorusu soracağım. Seçimlerin sadece seçilenlerin test edilmesi değil vatandaşların da nasıl yönetilmeye layık oldukları ölçen bir imtihan olduğunu hatırlayarak lütfen cevap veriniz.
Hükümet verilen bilgiler ışığında şu varsayımlardan hangisine veya hangilerine inanıyor olabilir?
Türk halkı unutkandır. Hafızası 6 aydan öncesini hatırlamaya ve değerlendirmeye yetmez.
Aziz Nesin’in tabiriyle “Türk halkının %80 i aptaldır.”
Bir dönem içinde kendi zenginini yaratır, medyayı satın alabilirsen halkla ilişkiler (PR) ve reklâmcılık faaliyeti ile ikinci dönem halkı kandırabilmek mümkündür.
Halk seçilmek için lazımdır. Güç sahipleri ise iktidarda kalmak için lazımdır.
Hepsi.
Hiçbiri.
Sizce doğru cevap hangisi?
Yazıyı eposta ile arkadaşına gönder!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder